درباره ما

ما  محصولات ارگانیک و کاملا طبیعی را به سراسر کشور ارسال و به فروش می رسانیم تا به بهبود سلامتی شما کمک کنیم. به وب سایت ما خوش آمدید ، امیدواریم که از محصولات ما لذت ببرید.

ارسال رایگان

برای سفارشات بالای 600 تومان

فواید خوردن میگو

مزایای حوردن میگو. میگو نوعی غذای دریایی است که سرشار از مواد مغذی است. سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین ها و اسیدهای چرب

توضیحات بیشتر »
binge-eating-disorder-causes-symptoms-and-treatment-main.jpg

علائم، علل و درمان اختلال پرخوری

اختلال پرخوری باعث علائم و درمان: افراد زیادی هستند که حتی بدون اینکه بخواهند غذای زیادی می خورند. تا حدی هیچ مشکل جدی از چنین وضعیتی به وجود نمی آید. اما وقتی انسان بر غذای خود تسلط نداشته باشد، حتی در زمانی که سیر است به خوردن ادامه می دهد و در مدت کوتاهی زیاد غذا می خورد. این وضعیت اصلا درست نیست. این یک نوع اختلال است، نام آن اختلال پرخوری است. ابتلا به این بیماری عواقب جدی دارد. بنابراین، مهم است که شما نیز پس از اطلاع از علائم و علل آن تحت درمان قرار بگیرید. با دکتر وارشا مهادیک، روانپزشک MBBS DNB، مشاور روانپزشک، کلینیک سبک زندگی، دهلی نو گفتگوی مفصلی در این زمینه داشته ایم. در اینجا اطلاعاتی در مورد علائم، علل و درمان اختلال پرخوری آورده شده است.

علائم اختلال پرخوری

علائم اختلال پرخوری

افراد مبتلا به اختلال پرخوری اغلب چاق هستند. البته برخی از افراد نیز دیده شده اند که وزن آنها طبیعی است. با وجود این، آنها طعمه این بیماری می شوند. برخی از علائم این بیماری به شرح زیر است:

  • خوردن بیش از حد غذا در یک زمان.
  • تمایل به خوردن مقدار زیادی غذا بعد از هر دو ساعت وجود دارد.
  • احساس اینکه کنترل عادات غذایی دشوار است.
  • خوردن غذا حتی زمانی که معده سیر است یا احساس گرسنگی نمی کند.
  • وقتی میل به غذا خوردن دارید خیلی سریع غذا می خورید.
  • تا زمانی که بعد از غذا خوردن احساس ناراحتی نکنید، به خوردن ادامه دهید.
  • خوردن و غذا خوردن مکرر به تنهایی یا پنهان شدن از دیگران.
  • از عادت های غذایی خود احساس خجالت می کنید.
  • ناراحت شدن از عادات غذایی خود، نفرین کردن خود و پر شدن از ناامیدی.
  • پرهیز از خوردن مکرر، اما ناتوانی در ترک عادت غذا خوردن.

علل اختلال پرخوری

ژنتیک

در مورد اختلال پرخوری، بسیاری از کارشناسان ادعا می کنند که این اختلال ژنتیکی است. به این معنی که اگر فردی در خانواده در گذشته قربانی اختلال پرخوری شده باشد، احتمال بروز این مشکل در نسل آینده خانواده به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

ژانر

جنسیت نیز یکی از عوامل بروز اختلال پرخوری در نظر گرفته شده است. به گفته متخصصان، اختلال پرخوری در زنان بیشتر از مردان است. طبق یک گزارش ایالات متحده، در حالی که 3.6 درصد از زنان در یک دوره زمانی معین از اختلال پرخوری رنج می بردند، تعداد مردان 2.0 درصد بود. کارشناسان می گویند که این ممکن است به دلیل یک عامل بیولوژیکی باشد.

تغییرات در ساختار مغز

کارشناسان همچنین ادعا می کنند که تغییراتی در ساختار مغز افرادی که مبتلا به اختلال پرخوری هستند، احساس شده است. به همین دلیل است که این افراد کنترلی بر میزان غذای دریافتی خود ندارند.

این را نیز بخوانید: علائمی مانند خوردن بیشتر و سپس گرسنگی برای کاهش وزن، استفراغ از علائم اختلال خوردن پرخوری عصبی هستند.

اندازه بدن

افراد پرخور اغلب چاق و سنگین هستند. این ممکن است به دلیل عادات غذایی آنها نیز رخ دهد. اما، کارشناسان می گویند چاقی نیز یکی از دلایل اختلال پرخوری است.

تصویر بدن

همچنین برخی از بیماران مبتلا به اختلال پرخوری وجود دارند که از تصویر بدن خود خجالت می کشند. آنها احساس می کنند که به هیچ وجه زیبا یا خوش قیافه نیستند. به همین دلیل است که اکثر مردم او را دوست ندارند. احساس آنها در ذهن آنها غالب است که قادر به مقابله با آن نیستند. چنین افرادی برای سرکوب خشم و عقده حقارت خود قربانی اختلال پرخوری می شوند.

همچنین بخوانید : آیا عادت های بد غذایی می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد؟ نظر کارشناس را بیاموزید

درمان اختلال پرخوری

هیچ درمان دقیقی برای مشکلی مانند اختلال پرخوری وجود ندارد. برای این کار باید بلافاصله به محض مشاهده علائم به پزشک مراجعه کنید. توصیه های آنها را اجرا کنید و در صورت لزوم از عزیزان خود کمک بگیرید. جدای از این، اگر پزشک دارو یا درمان خاصی را به شما توصیه کرد، حتما آنها را دنبال کنید.

چگونه به فردی که دچار اختلال پرخوری است کمک کنیم

اگر کسی، دوست یا فرزند خردسالی را در خانه می‌شناسید که مبتلا به اختلال پرخوری است، وظیفه دارید به او کمک کنید. برای این کار مراحل زیر را امتحان کنید-

  • علائم فردی مبتلا به اختلال پرخوری را در نظر بگیرید.
  • اگر مخفیانه غذا می خورد، سعی کنید با او صحبت کنید.
  • اگر فرد از تصویر خود احساس خجالت می کند، به او انگیزه دهید.
  • اگر کودک از چنین مشکلی رنج می برد، او را تنها نگذارید. به هر یک از علائم او توجه کنید و در صورت لزوم با پزشک تماس بگیرید.

Share this post